In de Drentse volksverhalen verschenen heksen zelden alleen. Ze leefden in heksenfamilies, waarin niet alleen vrouwen, maar ook mannen hun plaats hadden. Volgens de mythes deelden zij een bijzonder vermogen: de kunst van transformatie. Ze konden zich moeiteloos veranderen in dieren. Het liefst namen ze de gedaante aan van een kat; zwart, stil, scherp van zintuig, bewegend langs de randen van het zicht. Zo kregen heksen in Drenthe de bijnaam ‘katten’.
Ze slopen door het landschap, ongrijpbaar, bijna onzichtbaar. In de schemering verschenen ze, bewogen geruisloos tussen mens en natuur, en verdwenen weer – zonder spoor, zonder uitleg.
Land Art in Norg
In Norg wint Land Art aan terrein. Het landschap wordt een podium voor indrukwekkende kunstwerken. Ze sluiten aan bij een groeiende wens tot verbondenheid met de natuur, een verlangen dat wij als landschapsontwerpers goed begrijpen. Toch benaderen wij deze ontwikkeling kritisch. De kunstvorm krijgt, mede dankzij de spectaculaire beelden die ze oplevert, vooral aandacht als visueel spektakel. De natuur dient vaak als decor, terwijl menselijke controle de boventoon voert, zelfs in het zoeken naar verbondenheid met diezelfde natuur.
En dat wringt. Want hoe kunnen we écht verbonden raken met iets wat we blijven vormgeven naar ons beeld?
Als Kat
Daarom kiezen wij voor een andere benadering. Een guerilla-actie.
Een gebaar zonder aankondiging, zonder claim, op een plek waar niemand ons ziet. Niet als protest, maar als spel. We geloven dat land art niet alleen de onmacht van de mens zichtbaar kan maken, maar ook de illusie van controle.
Met deze actie accepteren we dat we slechts passanten zijn.
We omarmen onze eigen vergankelijkheid en tonen een manier om ons als mens terug te trekken.
Wat we achterlaten is geen boodschap, slechts een moment in tijd.
We weten niet of het gehoord zal worden.
Of iemand het zal opmerken of juist zal wissen.
Maar dat is precies het punt.
We werken niet tegen de tijd, maar met haar.
We zijn hier even. En dan weer weg.
We doen dit niet voor het beeld, maar voor het landschap.
We verblijven…als kat.